Նոր Տարի, Սուրբ Ծնունդ. Ամանորի տոները մի ժամանակահատված են, երբ ամեն ոք՝ մեծ, թե փոքր, սկսում են հավատալ հրաշքների, փորձում են դառնալ ավելի բարի, ուշադիր, հոգատար միմյանց նկատմամբ: Իրենց սերն ու նվիրումն արտահայտում են նվերներով: Սուրբ Ծննդյան տոներին միմյանց նվերներ տալու քրիստոնեական ավանդույթը ծնունդ է առել ավետարանական այն պատմությունից, երբ արևելքից եկած մոգերն ընծաներ են բերում Մանուկ Հիսուսին: «Եվ երբ այն տունը մտան, տեսան մանկանը իր մոր՝ Մարիամի հետ միասին և ընկան ու երկրպագեցին նրան. և բանալով իրենց գանձատուփերը՝ նրան նվերներ մատուցեցին՝ ոսկի, կնդրուկ և զմուռս» (Մատթեոս 2:11):

Տե՛ր Աստված մեր, Դու, որ մեզ բոլորիս սովորեցրիր միասին և միաձայն աղոթել և խոստացար կատարել խնդրանքներն այն երկու կամ երեք հոգիների, ովքեր միատեղ աղոթում են քո անունով:

Բժշկի՛ր ինձ, Տե՛ր, հպարտությունից և ամբարտավանությունից, սնափառությունից, մարդահաճությունից և ոխակալությունից, նախանձից և ատելությունից և բոլոր չարիքներից:

Ո՛վ մեծ Աստված, որ տվել ես մեզ բարի հայր և սիրող մայր, տո՛ւր մեզ շնորհք, անենք աղոթք, լինենք անհոգ, ապրենք խելոք, պարկեշտ ու հեզ ու սիրենք Քեզ:

Մեր սույն գրությունն ուղղում ենք Ձեզ Հանրակրթական դպրոցի «Հայոց պատմություն» առարկայի 7-րդ դասարանի դասագրքի պատրաստության գործընթացում և բովանդակության մեջ տեղ գտած մի շարք առանցքային բացթողումների և սխալների վերաբերյալ` ակնկալելով Ձեր իրավաչափ միջամտությունը։

Աստծո տասը պատվիրանները բովանդակվում են երկու պատվիրանների մեջ, որոնցից առաջինը և մեծը հետևյալն է. «Քո Տեր Աստծուն պիտի սիրես քո ամբողջ հոգով, քո ամբողջ էությամբ ու քո ամբողջ ուժով» (Երկ.օր. 6;5):

Գոհություն Քեզ, Տեր, որ տեսանելի լույսովդ ուրախացնում ես Քո բոլոր արարածներին և պատվիրաններիդ իմանալի լույսով լուսավորում ես Քեզ հավատացողներին:

Արցախում ամոթալի ու խայտառակ իրադարձություններից հետո, ոչ մի հեղինակավոր մարմնի կողմից որևէ ուսումնասիրություն չի կատարվել, թե ինչու այսպիսի աղետի հանգեցինք: Հայոց Առեքելական Սուրբ Եկեղեցին էլ այդ առումով մնացածից չի տարբերվել ու որևէ գործով դեռևս աչքի չի ընկել, չի արտահայտել իր գնահատականները և որևէ վերլուծություն չի արել՝ մնալով որպես անտարբեր դիտորդ, կարծես այն ինչ կատարվել և կատարվում է իրեն չի վերաբերվում:

Ստեփանոսը նախնական եկեղեցու ամենաշնորհալի դեմքերից մեկն է, կրկնակի անմահացած ոչ միայն որպես նրա մեծ գործիչներից մեկը, այլ նաև որպես առաջին քրիստոնյան, որն իր արյունը թափել է Քրիստոսի սիրո համար:

Հիսուս Քրիստոսի Ծննդյան պատմությունը բոլորս էլ գիտենք, սակայն մի քանի մանրամասներ կարող են մեզ համար ավելի ընկալելի դարձնել այս հրաշալի իրադարձությունը: Երբ Գաբրիել հրեշտակը Մարիամին հայտնեց Հիսուս Քրիստոսի Ծննդյան մասին, նա հարցրեց. «Ինչպե՞ս այդ կպատահի ինձ, քանի որ ես տղամարդ չեմ ճանաչում»: